Drezden, administrativni centar nemačke pokrajine Saksonije, pravi je pokazatelj nemačke preciznosti i dokaz da su ovim svetom hodali razni ratnici željni moći, ne obazirući se na ruševine koje ostaju iza njih, ali i veliki umetnici koji su iz tih ruševina podizali prelepe gradove, kao sto se Feniks podiže iz pepela.
Svoj najveći uspeh Drezden je doživeo na početku 20-tog veka, kada umetnost počinje naglo da se razvija a grad postaje poznat kao Firenca na Elbi. Uspon ostvaruje za vreme vladavine Avgusta Vetinija poznatijeg kao Jaki. Poznat kao veliki mecena i poštovalac umetnosti, čuveni vladar je ovom gradu podario mnoge impozantne građevine.
Uništenje i preporod
Drezden je grad koji je pretrpeo najveće bombardovanje pred kraj Drugog svetskog rata, bombardovan je 72 sata u februaru 1945. godine. Pravi razlog ovog zločina istoričari nikada nisu utvrdili, veruje se da je to učinjeno zato sto se pretpostavljalo da će nakon rata Drezden završiti u sovjetskoj okupacionoj zoni. U ogromnom bombardovanju uništeno je 80% grada. Po završetku rata grad je obnavljan u real-socijalističkom stilu ali su istorijske građevine vraćene u prvobitni oblik.
Obilazak grada
Naš obilazak započinjemo sa Brilove terase, prelepog srednjovekovnog balkona kog još nazivaju i Balkonom Evrope, sa koje puca pogled na reku Elbu, i parlament Saksonije. Tu se nalazi i Albertinijum muzej čija vrata kriju dela mnogih umetnika (Van Gog, Mone).
Nastavljamo dalje šetnjom starim gradom (Altstadt) prolazimo pored Drezdenske katedrale, koju su podigli vladari iz porodice Vetin kada su prešli u Katoličanstvo kako bi mogli da polažu pravo na poljski tron.
Foto: Ivana Petrović
Drezdenska opera je jedna od najcenjenih svetskih, zvaničan naziv joj je opera Zampera, ime je dobila po arhitekti koji ju je projektovao 1841. godine, a izgrađena je u kombinaciji renesansnog i baroknog stila. Delimično je uništena 1945. godine. 40 godina je čekala na rekonstrukciju i ponovo je otvorena istim koncertom koji je bio održan pred njeno uništenje.
Foto: Ivana Petrović
Naše najveće divljenje s pravom je pripalo prelepoj palati Cvinger. Izgrađena je po nalogu Avgusta Jakog, koji je želeo da prekopira čuveni Versajski dvorac. Prelepa palata obiluje prostranim zelenim površinama, fontanama i impozantnim terasama, na kojima se nalazi mali italijanski restoran, u kome možete uzivati u ovom zanimljivom muzeju na otvorenom, i osetiti duh nekih prošlih vremena.
Jedna od najpoznatijih atrakcija grada je i Povorka prinčeva, zid dug 102 metra na kome se nalaze svi vladari Drezdena iz porodice Vetini, predstavljeni kao konjanici u punoj ratnoj opremi. Prvobitno je oslikan u 19. veku u čast 800 godina vladavine dinastije Vetini, ali je početkom 20. veka zamenjen sa 23000 porcelanskih pločica i sadrži likove 35 vladara.
Složnost prilikom obnove
Prilikom obnove Drezdena, njegovi građani donosili su fotografije grada pre bombardovanja, svaki kamen koji su mogli da iskoriste vratili su na svoje mesto, a to su uspeli zahvaljujući posebnom softveru razvijenom za tu potrebu. Kamene ploče koje su vraćene ostale su crne i garave, kako bi bile podsetnik na bombardovanje.
Jedina građevina koja je obnovljena i u beloj boji je Bogorodičina crkva na trgu Najmarkt. Nju je, svečano otvorio čuveni kompozitor Johan Sebastian Bah. Međutim, u bombardovanju je potpuno uništena i i kao ruina je sve do 80-ih godina služila kao neka vrsta ratnog spomenika. Kompletna gradnja privedena je kraju tek 2005. godine. Novi krst i deo kupole urađeni su u Londonu i bili su poklon Britanije u znak izvinjenja za štetu nastalu bombardovanjem.
Ovaj grad je jedan od najzelenijih u Evropi, karakterišu ga mnogi parkovi, a bio je pod zaštitom fondacije UNESCO do 2004. godine. U isto vreme, Drezden je možda i jedini grad koji je obrisan sa te liste, zbog izgradnje velelepnog mosta sa četiri trake preko reke Elbe.
Drezden je potvrda da je moguće ostvariti i ono što u prvi pogled deluje kao nemoguća misija, a na vama je da posetite ovo mesto kako biste se uverili u prelepe sadržaje koje pruža. I pritom se, poput nas, fantastično provedete.
Foto: Milan Bošković